ఆమె

ఆమె కడు వృద్ధురాలు
నా అన్నవాళ్లు ఎవరు లేరు
ఒక్కప్పుడు బాగా బతికినా ఆమె నేడు
బాగా చితికిపోయింది
ఆమె దే ఊరో తెలియదు
ఎండకు వానకు ఓర్చుకుంటూ
వీలయితే బస్సు షెల్టర్ల దగ్గర
లేకపోతే ఫుట్ పాత్ ల మీద బతుకు వెళ్ళదీస్తూ
ఒకరు ఏదైనా పెడితే తింటూ
లేకపోతే పస్తుంటూ
ఒకనాడు ఎన్నో జీవితసత్యాలను చదివిన ఆమె
నేడు ఎవ్వరికి అక్కరలేని ప్రాణమున్న బొమ్మ
మనసున్న మనుషులు కూడా ఆమెను ఆదుకోలేదు
స్వచ్చందంగా సేవ చేస్తామని చెప్పుకొనే సంస్థలు
కూడా ఒకసారి ఆమె ను చూసి పెదవి విరిచాయి

ఎప్పుడు విగత జీవి గ మారుతుందో కూడా

తెలియని ఆమె భారంగా బతుకును వెల్లదీస్తూనే వుంది.

మురికికూపం లాంటి ఈ వేగవంతమైన  యుగంలో

సర్దుకుపోతూ ఇంకా జీవిస్తూనే వుంది.